'Restaurant en slagerij in één: dat zien wij wel zitten'
Monday January 02, 2023
In een tijd waarin de sluiting van kleine winkeliers door de energiecrisis het zakelijke nieuws domineert, brengt Angelique Leenders Keurslager een verfrissend tegengeluid. De Limburgse onderneemster heeft grootse plannen voor haar slagerij in het centrum van Venray. “Na maanden van planvorming hebben we groen licht gekregen om in het naastgelegen pand een restaurant te openen, zodat we slagerij, horeca en het traiteurschap voortaan kunnen gaan combineren”, vertelt Angelique enthousiast.
De 51-jarige Angelique is inmiddels vier jaar eigenaar van de slager waar ze daarvoor al jarenlang werkzaam was. Haar slagerswinkel bevindt zich in het winkelhart van Venray, met de schouwburg, een bioscoop en diverse horecagelegenheden en winkels naast de deur. Een ideale plek dus voor een restaurant dat is geënt op een hoge kwaliteit vlees. “De bakkerij naast onze winkel kwam te koop. Samen met mijn man Harm en dochter Roos zijn we gaan onderzoeken of het mogelijk was om een restaurant te realiseren in dat pand. Ik beschik zelf over dertig jaar horecaervaring en ook mijn dochter komt uit het restaurantwezen. Bovendien heb ik mijn slagerij altijd gezien als een soort van restaurant, met het traiteurschap”, verduidelijkt ze. “Door de oorlog in Oekraïne en de onzekerheid door de energiecrisis werden we wat belemmerd in de snelheid van ondernemen, maar we kunnen aan de slag. Een restaurant en slagerij in één: dat zien wij wel zitten!”
Synergievoordelen
Angelique geeft aan dat met de opening van een restaurant in het naastgelegen pand (met een doorgang tussen beide zaken) flink wat synergievoordelen behaald kunnen worden. “De slagerij en het restaurant gaan van dezelfde keuken gebruik maken. Daarnaast gaan we de koelingen veel anders en effectiever inzetten en positioneren. Daarnaast kun je verderf flink terugbrengen en er ontstaat een wisselwerking op het gebied van uitproberen. Als je nog nooit een côte de boeuf hebt bereid, dan durf je ‘m ook niet zo snel te bestellen. Maar als je ‘m eenmaal hebt geproefd in ons restaurant, dan durf je ‘m gerust het weekend erop eens zelf thuis uit te proberen”, vervolgt ze. “Mijn dochter Roos gaat het restaurant runnen en ik blijf samen met mijn collega’s verantwoordelijk voor de slagerij. Mijn man opereert vooral op de achtergrond. Hij doet de administratie en boekhouding.”
Als alles volgens planning gaat, opent het restaurant in maart zijn deuren. Eerst volgt nog een grootschalige verbouwing. “Het tijdsbestek is al ingeruimd door Integral, dat de verbouwing gaat doen. Toen ik 4,5 jaar geleden de zaak overnam van Maurice Verschuuren hebben we samen met enkele lokale ondernemers een kleine verbouwing doorgevoerd, zoals flappen gehangen bij de koelingen om koelverlies te voorkomen en LED-verlichting aangelegd. Ook kozen we voor zwarte tegels. Dat was écht een trendbreuk, want dat had toen nog bijna niemand. Een lokale interieurarchitect maakte mijn bedrijfslogo, inclusief mooie sierletters om uit te stralen waar ik voor sta”, herinnert Angelique. “Het restaurant en de slagerij worden niet één geheel, maar de voorgevel krijgt wel dezelfde strakke uitstraling. Ook gaan we de routing aanpassen, zodat klanten langs alle toonbanken komen als zij in de winkel zijn. Aan de achterzijde van de winkel hebben we al aanpassingen gedaan, waardoor we minder hoeven te verbouwen. Er komt hier straks een nieuwe keuken, met nieuwe apparatuur, zodat we meer maaltijden kunnen bereiden en er echt een koppeling gemaakt kan worden tussen het traiteurschap, de toonbanken en de lekkere producten die mensen in het restaurant kunnen eten. Ook gaan we de koelingen vervangen, want die zijn alweer 26 jaar oud.”
Bijzonder voor Venray
Bij de overname koos Angelique er bewust voor om de naam van de vorige eigenaar te laten vallen. “Verschuuren was een begrijp in het dorp, maar ik wilde me deze winkel echt eigen maken. Dat mensen zouden zeggen: ‘We gaan naar Angelique.’ Dat is goed gelukt. Bovendien kreeg ik een heleboel positieve reacties, omdat ik een vrouw ben. Dat is toch redelijk uniek in de sector”, lacht ze. “Ik heb veel bijgeleerd van de chefslager die hier al werkte. Inmiddels kan ik ook altijd bijdraaien in de vakanties. Juist omdat we geen stel zijn, hoeven we met vakanties geen rekening te houden. De grootste omslag na de overname was overigens het automatiseringsproces, want alles stond in klappers en niets was geautomatiseerd. Daarom heb ik direct geïnvesteerd in een kassasysteem van FAK Software. Daar hebben we alles ingezet: recepten, klantgegevens, prijzen, etiketteren et cetera. Als er één ding aangepast wordt, wordt alles automatisch veranderd in het systeem. Erg handig.”
De combinatie slagerij-restaurant wordt ‘bijzonder voor Venray’, weet Angelique. “Er is wat leegstand in de binnenstad, maar wij kunnen prima het hoofd bieden aan alle uitdagingen waarmee we als ondernemer te maken hebben. De generatie 30- tot 50-jarigen is van het gemak. Zij zijn gewend aan het bestellen van Hello Fresh. Dat betekent dat je als slager óók traiteur moet zijn. Op die manier kun je deze doelgroep optimaal bedienen. Op dit moment bied ik drie verschillende kant-en-klaarmaaltijden voor een bepaalde prijs. Die verander ik per week. Dat aanbod gaan we straks uitbreiden als het restaurant naast ons zit. Hetzelfde geldt voor het vlees. Dat moet je mooi kunnen presenteren. Tijdens de verbouwing zullen we opereren vanuit een noodwinkel. Daarna staat er een onderneming die dient als visitekaartje van de heerlijke maaltijden en het hoogkwalitatieve vlees dat we hebben. We maken alles vers. Er komt hier niets uit een pakje. Dat proeven mensen en ze komen ervoor terug.”
Laat onverlet dat Angelique wel op de kleintjes wat de inkoop betreft. “Wij maken alle salades zelf. Ook onze huzarensalade. Als je vaste aanbieder dan ineens de prijs van een emmer mayonaise (1 liter) verhoogt van 18 naar 31 euro, dan ga je vanzelf kijken wat er nog meer te koop is. Kijk, op de kwaliteit van het vlees kan ik niet besparen, maar op mijn kruiden en marinades mogelijk wel. Ik wil de prijzen zoveel mogelijk in balans houden en dus kijk ik naar wat kruidenleveranciers te bieden hebben. Ik zit ook niet vast aan één leverancier, al ben ik erg te spreken over de kruiden van Verstegen, omdat die allergeenvrij zijn”, legt ze uit.
‘Vaak niet zo duur als men denkt’
Het inspireert om Angelique over het ondernemerschap te horen praten. Geen geklaag over energieprijzen, maar juist zoeken naar kansen. “Daarbij moet ik wel eerlijk zeggen dat wij nog een vast energiecontract tot 2024 hebben en daarom op een rekening van 1.300 euro per maand hebben. Als wij nu ook ineens 6.500 euro zouden moeten gaan betalen, had ik ook de deuren moeten sluiten”, erkent ze. Met deze (gunstige) omstandigheden in haar achterhoofd – en de bereidheid om het ondernemersrisico voor lief te nemen (‘ondernemen doe je of je doet het niet’) en een restaurant te openen – richt Angelique zich met haar marketing óók op de klant die doorgaans zijn of haar vlees in de supermarkt haalt. “Mensen zijn zich bewuster geworden van de prijzen. Iedereen moet op de kleintjes letten. Maar als je niet uitgaat van reclames en puur kijkt naar het product zelf, dan zie je dat onze vleesproducten niet zoveel duurder zijn dan in de supermarkt. En hetzelfde geldt voor de kaasboer of groenteboer. Mensen beredeneren vanuit vroeger: de slager, die is duurder. Maar door ze bewust te maken van de minimale prijsverschillen, kun je ze overhalen om vaker voor de slager te kiezen in plaats van voor de supermarkt.”
Daartoe onderneemt Angelique verschillende marketingacties. “We posten bijna dagelijks iets op Facebook en Instagram, we hebben een toegankelijke website en samen met de lokale krant hebben we een actie waarbij de ‘Jarige van de Week’ een gratis tapasbakje met salade en worst. Dat is telkens een nieuwe kennismaking voor zo’n klant. Maar ik geef ook wel eens wat weg om mensen te laten testen en dat zij er vervolgens over posten op hun socials. Verder doe ik veel aan sponsoring en verzorg ik de barbecues van sommige sportverenigingen.”
Lokale samenwerkingen
Angelique is altijd op zoek naar lokale samenwerkingen om zowel haar eigen bedrijf als de keuzes die ze maakt te verbeteren. “We werken samen met de lokale groenteboer en er zijn enkele zaken die wat vlees van ons afnemen. Zo neemt een lunchroom onze carpaccio af en staan twee van onze hamburgers op de menukaart van het biercafé”, vertelt ze. “Daarnaast ben ik zelf altijd op zoek naar de juiste producten. Zodoende werken we voor ons rundvlees samen met een lokale boer en hebben we vaste leveranciers voor ons vlees, zodat we kunnen borgen dat de dieren een goed leven hebben gehad. Vegan en vis bied ik wel aan, maar daar is op dit moment nog niet veel vraag naar.”
Ze zegt tot slot: “Als slager ben je altijd bezig met duurzaamheid. Dat zit ‘m niet alleen in de keuze van je vlees, maar bij mij ook in de keuze van mijn verpakkingen. Bijna alle verpakkingen zijn aangepast naar afbreekbaar materiaal. Alleen de vleeswaren verpakken we nog in plastic. De tasjes waar ik de producten in doe, zijn inmiddels allemaal van papier.”
De 51-jarige Angelique is inmiddels vier jaar eigenaar van de slager waar ze daarvoor al jarenlang werkzaam was. Haar slagerswinkel bevindt zich in het winkelhart van Venray, met de schouwburg, een bioscoop en diverse horecagelegenheden en winkels naast de deur. Een ideale plek dus voor een restaurant dat is geënt op een hoge kwaliteit vlees. “De bakkerij naast onze winkel kwam te koop. Samen met mijn man Harm en dochter Roos zijn we gaan onderzoeken of het mogelijk was om een restaurant te realiseren in dat pand. Ik beschik zelf over dertig jaar horecaervaring en ook mijn dochter komt uit het restaurantwezen. Bovendien heb ik mijn slagerij altijd gezien als een soort van restaurant, met het traiteurschap”, verduidelijkt ze. “Door de oorlog in Oekraïne en de onzekerheid door de energiecrisis werden we wat belemmerd in de snelheid van ondernemen, maar we kunnen aan de slag. Een restaurant en slagerij in één: dat zien wij wel zitten!”
Synergievoordelen
Angelique geeft aan dat met de opening van een restaurant in het naastgelegen pand (met een doorgang tussen beide zaken) flink wat synergievoordelen behaald kunnen worden. “De slagerij en het restaurant gaan van dezelfde keuken gebruik maken. Daarnaast gaan we de koelingen veel anders en effectiever inzetten en positioneren. Daarnaast kun je verderf flink terugbrengen en er ontstaat een wisselwerking op het gebied van uitproberen. Als je nog nooit een côte de boeuf hebt bereid, dan durf je ‘m ook niet zo snel te bestellen. Maar als je ‘m eenmaal hebt geproefd in ons restaurant, dan durf je ‘m gerust het weekend erop eens zelf thuis uit te proberen”, vervolgt ze. “Mijn dochter Roos gaat het restaurant runnen en ik blijf samen met mijn collega’s verantwoordelijk voor de slagerij. Mijn man opereert vooral op de achtergrond. Hij doet de administratie en boekhouding.”
Als alles volgens planning gaat, opent het restaurant in maart zijn deuren. Eerst volgt nog een grootschalige verbouwing. “Het tijdsbestek is al ingeruimd door Integral, dat de verbouwing gaat doen. Toen ik 4,5 jaar geleden de zaak overnam van Maurice Verschuuren hebben we samen met enkele lokale ondernemers een kleine verbouwing doorgevoerd, zoals flappen gehangen bij de koelingen om koelverlies te voorkomen en LED-verlichting aangelegd. Ook kozen we voor zwarte tegels. Dat was écht een trendbreuk, want dat had toen nog bijna niemand. Een lokale interieurarchitect maakte mijn bedrijfslogo, inclusief mooie sierletters om uit te stralen waar ik voor sta”, herinnert Angelique. “Het restaurant en de slagerij worden niet één geheel, maar de voorgevel krijgt wel dezelfde strakke uitstraling. Ook gaan we de routing aanpassen, zodat klanten langs alle toonbanken komen als zij in de winkel zijn. Aan de achterzijde van de winkel hebben we al aanpassingen gedaan, waardoor we minder hoeven te verbouwen. Er komt hier straks een nieuwe keuken, met nieuwe apparatuur, zodat we meer maaltijden kunnen bereiden en er echt een koppeling gemaakt kan worden tussen het traiteurschap, de toonbanken en de lekkere producten die mensen in het restaurant kunnen eten. Ook gaan we de koelingen vervangen, want die zijn alweer 26 jaar oud.”
Bijzonder voor Venray
Bij de overname koos Angelique er bewust voor om de naam van de vorige eigenaar te laten vallen. “Verschuuren was een begrijp in het dorp, maar ik wilde me deze winkel echt eigen maken. Dat mensen zouden zeggen: ‘We gaan naar Angelique.’ Dat is goed gelukt. Bovendien kreeg ik een heleboel positieve reacties, omdat ik een vrouw ben. Dat is toch redelijk uniek in de sector”, lacht ze. “Ik heb veel bijgeleerd van de chefslager die hier al werkte. Inmiddels kan ik ook altijd bijdraaien in de vakanties. Juist omdat we geen stel zijn, hoeven we met vakanties geen rekening te houden. De grootste omslag na de overname was overigens het automatiseringsproces, want alles stond in klappers en niets was geautomatiseerd. Daarom heb ik direct geïnvesteerd in een kassasysteem van FAK Software. Daar hebben we alles ingezet: recepten, klantgegevens, prijzen, etiketteren et cetera. Als er één ding aangepast wordt, wordt alles automatisch veranderd in het systeem. Erg handig.”
De combinatie slagerij-restaurant wordt ‘bijzonder voor Venray’, weet Angelique. “Er is wat leegstand in de binnenstad, maar wij kunnen prima het hoofd bieden aan alle uitdagingen waarmee we als ondernemer te maken hebben. De generatie 30- tot 50-jarigen is van het gemak. Zij zijn gewend aan het bestellen van Hello Fresh. Dat betekent dat je als slager óók traiteur moet zijn. Op die manier kun je deze doelgroep optimaal bedienen. Op dit moment bied ik drie verschillende kant-en-klaarmaaltijden voor een bepaalde prijs. Die verander ik per week. Dat aanbod gaan we straks uitbreiden als het restaurant naast ons zit. Hetzelfde geldt voor het vlees. Dat moet je mooi kunnen presenteren. Tijdens de verbouwing zullen we opereren vanuit een noodwinkel. Daarna staat er een onderneming die dient als visitekaartje van de heerlijke maaltijden en het hoogkwalitatieve vlees dat we hebben. We maken alles vers. Er komt hier niets uit een pakje. Dat proeven mensen en ze komen ervoor terug.”
Laat onverlet dat Angelique wel op de kleintjes wat de inkoop betreft. “Wij maken alle salades zelf. Ook onze huzarensalade. Als je vaste aanbieder dan ineens de prijs van een emmer mayonaise (1 liter) verhoogt van 18 naar 31 euro, dan ga je vanzelf kijken wat er nog meer te koop is. Kijk, op de kwaliteit van het vlees kan ik niet besparen, maar op mijn kruiden en marinades mogelijk wel. Ik wil de prijzen zoveel mogelijk in balans houden en dus kijk ik naar wat kruidenleveranciers te bieden hebben. Ik zit ook niet vast aan één leverancier, al ben ik erg te spreken over de kruiden van Verstegen, omdat die allergeenvrij zijn”, legt ze uit.
‘Vaak niet zo duur als men denkt’
Het inspireert om Angelique over het ondernemerschap te horen praten. Geen geklaag over energieprijzen, maar juist zoeken naar kansen. “Daarbij moet ik wel eerlijk zeggen dat wij nog een vast energiecontract tot 2024 hebben en daarom op een rekening van 1.300 euro per maand hebben. Als wij nu ook ineens 6.500 euro zouden moeten gaan betalen, had ik ook de deuren moeten sluiten”, erkent ze. Met deze (gunstige) omstandigheden in haar achterhoofd – en de bereidheid om het ondernemersrisico voor lief te nemen (‘ondernemen doe je of je doet het niet’) en een restaurant te openen – richt Angelique zich met haar marketing óók op de klant die doorgaans zijn of haar vlees in de supermarkt haalt. “Mensen zijn zich bewuster geworden van de prijzen. Iedereen moet op de kleintjes letten. Maar als je niet uitgaat van reclames en puur kijkt naar het product zelf, dan zie je dat onze vleesproducten niet zoveel duurder zijn dan in de supermarkt. En hetzelfde geldt voor de kaasboer of groenteboer. Mensen beredeneren vanuit vroeger: de slager, die is duurder. Maar door ze bewust te maken van de minimale prijsverschillen, kun je ze overhalen om vaker voor de slager te kiezen in plaats van voor de supermarkt.”
Daartoe onderneemt Angelique verschillende marketingacties. “We posten bijna dagelijks iets op Facebook en Instagram, we hebben een toegankelijke website en samen met de lokale krant hebben we een actie waarbij de ‘Jarige van de Week’ een gratis tapasbakje met salade en worst. Dat is telkens een nieuwe kennismaking voor zo’n klant. Maar ik geef ook wel eens wat weg om mensen te laten testen en dat zij er vervolgens over posten op hun socials. Verder doe ik veel aan sponsoring en verzorg ik de barbecues van sommige sportverenigingen.”
Lokale samenwerkingen
Angelique is altijd op zoek naar lokale samenwerkingen om zowel haar eigen bedrijf als de keuzes die ze maakt te verbeteren. “We werken samen met de lokale groenteboer en er zijn enkele zaken die wat vlees van ons afnemen. Zo neemt een lunchroom onze carpaccio af en staan twee van onze hamburgers op de menukaart van het biercafé”, vertelt ze. “Daarnaast ben ik zelf altijd op zoek naar de juiste producten. Zodoende werken we voor ons rundvlees samen met een lokale boer en hebben we vaste leveranciers voor ons vlees, zodat we kunnen borgen dat de dieren een goed leven hebben gehad. Vegan en vis bied ik wel aan, maar daar is op dit moment nog niet veel vraag naar.”
Ze zegt tot slot: “Als slager ben je altijd bezig met duurzaamheid. Dat zit ‘m niet alleen in de keuze van je vlees, maar bij mij ook in de keuze van mijn verpakkingen. Bijna alle verpakkingen zijn aangepast naar afbreekbaar materiaal. Alleen de vleeswaren verpakken we nog in plastic. De tasjes waar ik de producten in doe, zijn inmiddels allemaal van papier.”
More 
Previous 
Next 