Column: Spreek jij de taal van jouw (toekomstige) klanten?

Heb jij wel eens bewust stilgestaan bij jullie woordgebruik in de slagerij en online? Komt dat wat jullie zeggen wel duidelijk over? Weet de klant wat er met jouw vaktermen (pond, ons, vlugklaar) bedoeld wordt? Wat voor jou als slager en jouw medewerkers vanzelfsprekend is, kan voor jullie (potentiële) klanten onduidelijk zijn.

Als marketingadviseur in onder andere de slagersbranche heb ik als geen ander geleerd om mijn woordgebruik aan te passen aan mijn klanten, zodat we ‘dezelfde taal’ spreken. Ik daag jullie uit om het woordgebruik in jullie slagerij eens onder de loep te nemen. Graag neem ik je mee naar een van mijn slagersbezoeken als klant. Een ervaring die bij veel van mijn leeftijdsgenoten (en een belangrijke doelgroep voor jullie) een ‘feest’ van herkenning is.

Als 30’er ga ik doordeweeks voor ‘gemak’ (zo is het iedere woensdag ‘kant-en-klare-maaltijd-dag’) en in het weekend maak ik graag een borrelplankje. Laatst stond cordon bleu op het menu. Drie stuks lijkt mij voldoende voor mijn man, mijzelf en onze twee kleine kinderen. 2,89 euro per 150 gram was het. Oké, hoeveel zou één cordon bleu wegen? En wat betaal ik dan voor drie? Hoofdrekenen? Daar is mijn generatie niet zo van. Nou ja, we zien het wel bij de kassa.

Ons
Op naar de rauwe ham. De medewerkster vraagt: “Hoeveel ‘ons’ wenst u?” Wacht even.. Ons? Wat is dat ook alweer? En zegt ze nou ‘u’? We zijn bijna van dezelfde leeftijd, denk ik. Stamelend zeg ik: “Doe maar zes plakjes.” De prijs staat ook ‘per ons’ weergegeven, dus de totaalprijs wordt weer een verrassing. Bij de kassa reken ik een bedrag af waar ik even met mijn ogen van moet knipperen. Natúúrlijk wil ik kwaliteit, maar ik zou graag voordat ik afreken weten wat ik ervoor betaal. En nu moet ik echt eens gaan onthouden wat een ‘ons’ is en hoeveel ‘ons’ ik nodig heb voor een borrelplank. En moet ik nu mijn haar verven om er jonger uit te zien? Ze zei ‘u’.

De 50’ers en 60’ers die dit lezen, denken nu vast: ‘Meid, leer je wiskunde, train het hoofdrekenen en tot de volgende keer’. Maar wat nou als jullie jongere doelgroep (lees: 30’ers) wegblijven doordat jullie niet hun ‘taal’ spreken? Wat als zij een (indicatie)prijs per product willen zien, vleeswaren per plakje willen bestellen en maaltijden in groottes als klein, middel en bourgondisch? Wat als zij afstand ervaren door het gebruik van ‘u’ in de winkel en online? Als ik een slagersjas aan had, zou ik deze regelmatig uitdoen en door de ogen van mijn klanten kijken. Ik daag jou uit om hetzelfde te doen en eens over bovenstaande na te denken. Maken jullie onderscheid in klanten en hoe jullie hen aanspreken?

Harriët Hup-Bos is marketingadviseur bij Bon Vivant In-site. Met een breed dienstenaanbod adviseert en ondersteunt het bedrijf versondernemers online en offline

Meer informatie: www.bonvivantsite.nl