Slagerij in beeld: Corianne van der Linden uit Brakel

Brakel is een wat slaperig dorp gelegen in de polder. Een stip op de kaart, gelegen tussen Zaltbommel en Gorinchem. Dwars door het Waaldorpje loopt de Burgemeester Posweg. Ter hoogte van nummer 64 is het een drukte van jewelste. In het tijdsbestek dat uw redacteur nog wat administratieve handelingen in zijn auto doet, stappen twee klanten de winkel uit. Bij binnenkomst staan nog eens drie klanten te wachten op een heerlijk stukje vlees of een voedzame maaltijd. Drukte op een doorsnee woensdagochtend is een mooi bewijs dat de koers die Corianne van der Linden vaart, aanspreekt bij de mensen in het dorp. “En omgeving. Ik gok dat zeker 40 procent van mijn klanten van verder weg komt”, lacht de 26-jarige onderneemster.
 
Anders dan de naam doet vermoeden, is met Corianne niet een volgende generatie in het bedrijf gestapt. “Hiervoor zat op deze plek ook een slagerij Van der Linden, maar dat is geen directe familie. Voordat ik het overnam, zat er ook een ondernemer in met een andere achternaam, die de oude naam hanteerde vanwege de herkenbaarheid. Het slagersvak zit al sinds de achttiende eeuw in mijn familie, maar dit is geen klassieke overname van vader op dochter geweest”, legt ze uit. “Op mijn twaalfde begon ik als hulpje in de slagerij en na het volgen van de opleiding bij de SVO heb ik kort ergens anders gewerkt. Als ik daar zei: ‘Ik wil graag eens dit maken’, dan was het standaard antwoord: ‘Kun je het ook verkopen dan?’ Nu bepaal ik dat zelf. Vooral de vrijheid van het ondernemerschap spreekt mij enorm aan. Ik geef uiteraard mijn eigen draai aan het runnen van de slagerij, maar ik doe het samen met mijn team.”
 
Corianne spreekt over haar onderneming alsof het de normaalste zaak van de wereld is, maar haar slagerij is hét opvallende toonbeeld van verjonging. Met haar 26 jaar is de Brakelse zelfs de oudste van haar zeskoppige personeelsteam. “Mijn zusje werkte al op zaterdag in deze slagerij, net als een zaterdaghulp. De rest heb ik aangenomen na de overname. Het team is heel gedreven en bereid om er iets van te maken. Mede door social media heeft de slagerij snel naamsbekendheid gewonnen. Een jong team spreekt ook de buitenwacht aan. Ik word regelmatig gebeld door iemand of ze hier kunnen werken. Vorig jaar heb ik nog een jonge vrouw aangenomen die de PABO deed, maar tijdens de opleiding ontdekte dat ze geen lerares wilde worden. ‘Kan ik bij jou komen werken?’, vroeg ze me. Zij geeft aan dat ze nog volop energie over heeft na werktijd. Dat zegt iets over de sfeer in ons bedrijf. Zulke meiden laat je niet gaan als werkgever.”
 
Eigentijdse visie
“Er zijn hier dagelijks vier of vijf mensen in de weer in de worstenmakerij en de winkel, en op piekmomenten zijn dat er zelfs zes”, vervolgt Corianne. “Daardoor zit ik wat ruimer in de bezetting, maar dat geeft mij de tijd om ...

Lees het hele verhaal in onze ONLINE UITGAVE.